میعاد نوزدهم

میعاد نوزدهم

 

مکّه:

دمل چرکین نهروان با ضربت ذوالفقار از هم دریده بود و حالا باقی مانده‌های این زخم کریه، گاه به گاه در مکّه اجتماع می‌کردند و بر کشتگان خود اشک می‌ریختند.

آن روز تلخ هم در اجتماع شوم خود، از فجایع صفّین و نهروان می‌گفتند که یکی گفت: تمام این پریشانی‌ها که در امّت اسلام پیش آمد، ریشه در زیاده‌خواهی‌های علی و معاویه دارد. اگر این دو را از میان برداریم، آرامش را به میان امّت بر خواهیم گرداند.

مردی از اهالی قبیلهٔ اشجع فریاد برآورد: به خدا قسم ...

ادامه نوشته

امشب کوفه

امشب کوفه

 

كوچه‎­های كوفه در تب و تاب و تشویش، خوف و رجای رفتن و ماندن علی (ع) را مویه می‎كنند.

كوفه حال و هوای «إذا الشّمس كوّرت» به خود گرفته است و رخساره‎­های نورانی و غم‎زدهٔ فرزندان علی (ع) تفسیر «إذا النّجوم انكدرت» شده‎­اند. «مِنَ النّاس مَن یَشری نفسَه إبتغآء مرضاتِ الله»[1] آخرین قطره­‎های ناب اقیانوس جانش را به پیشگاه دوست تقدیم می­‎کند.

 كاسه‎های شیر، دست‎نخورده و دل­‎های یتیمان، دردمند و شكسته باز می­‎گردند و تاریخ ...


  1. بقره/207. این آیه در شأن علی (ع)و واقعة لیله‎المبیت نازل شده است.
ادامه نوشته