با هنرمندی جواد عزّتی

با هنرمندی جواد عزّتی

تقریباً همۀ بازی های تا امروزش را که دیده بودم دوست داشتم. از همه بیشتر بازی اش در طلا و مس. استثنایش هم نقش چندش آورش در قهوۀ تلخ.

دودکش را هم خیلی دوست داشتم. از همه بیشتر دیالوگ های هیجان انگیز هومن برق نورد. استثنایش هم نقش جواد عزّتی.

شخصیّت های سریال سر جای خودشان اند. هرکس به زیبایی، خودش است الّا جواد عزّتی.

و من نمی فهمم چه لزومی داشت حاج آقای سریال این قدر بد راه برود و این قدر بد حرف بزند.

دیالوگ هایش خوب اند. فضای داستان خوب است. شخصیتی که نویسنده نوشته مردمی و صمیمی و خوب است. تنها مقصّر، بازی جواد عزّتی است.

همین بازیگر، با همین جمله ها و با همین فضای داستانی می توانست طبیعی حرف بزند و طبیعی راه برود بدون اینکه چیزی از زیبایی یا پیام سریال کم شود.

و تنها چیزی که این میان قربانی بی توجّهی شده، حرمت لباسی است که لباس پیامبر است.

آیا رواست برای ساختن لحظاتی طنز، چنین حرمتی را ندیده بگیریم؟

***

بعداً نوشت: امشب قسمت آخر سریال پخش شد. الحق و الانصاف، امشب خیلی بهتر از قسمتهای قبلی بود. حرکات و رفتارهای ناخوشایند خیلی کمتر شده بود و شخصیت دل نشین تر دراومده بود. دستشون درد نکنه.