اگه پسر بودم

اگه پسر بودم

بچه كه بوديم، هميشه من و خواهرم آرزو مي­ كرديم كه اي كاش پسر

بوديم! اگه پسر بوديم، مي ­تونستيم بريم جبهه. و هميشه به برادرمون

حسودي مي­ كرديم. اگرچه آخر سر، اونم سنّش به جبهه رفتن قد نداد

و دل ما همچين بفهمي نفهمي خنك شد!

بزرگ­تر كه شدم، پيش خودم فكر كردم: الانم دلم مي­خواد پسر باشم؟

مي­ رفتم تو بحر افكارم و مي­ ديدم نه. تنها دليل حسودي كردنم به پسرا

جبهه رفتن بود.

بعد فكر كردم، اگه پسر بودم، آزادتر بودم. خيلي كارايي كه الان حسرتش

رو دارم، مي­ تونستم انجام بدم. اگه پسر بودم، مي­ تونستم يه كتوني باحال

بپوشم و برم تو كوچه با بچّه محلاّ فوتبال بازي كنم. مي­ تونستم موتور

سوار بشم و تو خيابونا ويراژ بدم. مي­ تونستم خيلي از محدوديت­هاي الانم

رو كنار بذارم.

ولي وقتي دقيق تر مي­ شم، مي­ بينم بعضي از اين آزادي­ها رو با همين دختر

بودنم، تو شرايط خاص، مي­ تونم به دست بيارم، درحالي‌ كه اگر پسر باشم،

خيلي چيزاي قشنگ دنياي دخترونه­ مو از دست مي­ دم كه اصلاً نمي­ شه به

دستشون اوورد. من احساسات دخترونه مو دوست دارم. دنياي قشنگ

دخترونه­ مو دوست دارم و با هيچ چيزي هم حاضر نيستم عوضش كنم.

روز دختر به همۀ گل دخترای ایرانی مبارک