·

        از کنار مزار شهدا می گذرم؛ عطر دل انگیز سیب مرا فرا می خواند. بانوی بهشت، هر صبح شنبه فرهنگنامۀ شهادت را مروری دوباره می کرده و بر مزار شهدای احد، میثاق جاودان عشق را به تلألوئی تازه می نشانده است.[1]

    تسبیح گِلین کوچک خود را از خاک تربت عموی شهیدش، حمزه تدارک کرده بود و آن تسبیحات آشنا را که  مونس لحظه های پس از نمازمان شده اند، با آن تربت مقدّس شمارش می کرد. زیباتر از این، چگونه می آموختمان معرفتِ جایگاهِ «قُتِلوا فی سبیل الله» را؟


[1] .بحارالانوار، ج43، ص 90، ح 13.